Niet alleen Saskia verhuisde dit najaar naar Maastricht, ook Dino Bagnato en zijn vrouw Diana Pani vonden een nieuw thuis in de zuidelijkste hoofdstad van Nederland. Twee jaar geleden sloten ze de deuren van restaurant Il Fiore in Maasmechelen, in Maastricht vonden ze een perfecte plek voor een nieuwe start, natuurlijk mét de oude, vertrouwde naam en dezelfde liefde voor de Italiaanse keuken.
Dubbele liefde voor de Italiaanse keuken
Chef-kok Dino komt oorspronkelijk uit de Salento, in het zuiden van Puglia. Op dertienjarige leeftijd verhuisde hij met zijn ouders naar Maasmechelen, waar ze het huis betrokken naast dat van de ouders van Diana Pani, afkomstig van Sardinië. In Maasmechelen vonden ze beiden, naast een tweede thuis, ook de liefde voor elkaar.
Op veertienjarige leeftijd startte Dino met een horeca-opleiding, maar zijn liefde voor de Italiaanse keuken is aangeboren. Als kleine jongen stond hij al graag in de keuken, om zijn moeder te helpen bij het maken van verse pasta, en nog altijd gaat zijn hart sneller kloppen van mooie ingrediënten: een verleidelijk romige burrata, verse vis waarbij de weerspiegeling van de zee nog in de ogen te zien is,
Het was al snel duidelijk dat hij die liefde groots wilde uitdragen, samen met zijn grote liefde Diana. Dat deden ze overigens al eerder in Maastricht. Dino werkte veertien jaar lang als chef-kok bij Mediterraneo, het befaamde Italiaanse restaurant in de Rechtstraat, waar Diana zeven jaar lang in de bediening werkte. Veertien lijkt een terugkerend getal van belang te zijn in Dino’s leven, want veertien jaar geleden, in 2004 opende hij, samen met Diana restaurant Il Fiore in Maasmechelen.
Sinds begin november bloeit er een nieuwe vestiging van Il Fiore, aan de Kesselskade, de boulevard langs de Maas. Samen met Paul en Lianne ging Saskia er proeven.
Een mooie mix van het beste uit Italië
Saskia: ‘Tijdens de opening van Il Fiore was ik nog in Puglia, maar Paul heeft wel alvast een tafeltje gereserveerd zodat we meteen kunnen gaan proeven als ik eind november terug ben in Maastricht. De stad is al feestelijk versierd en de lichtjes schitteren ons tegemoet als we vanuit Wyck richting centrum lopen, met een feestelijke weerspiegeling in het water van de Maas.
Il Fiore heeft de plek ingenomen van restaurant Rantree, dat verhuisd is naar een plek buiten het centrum, waarbij de stijlvolle inrichting behouden is gebleven. Meteen als je de drempel overstapt, warm je je aan Italiaanse sferen, zeker op een koude winteravond.
Diana is blij verrast ons te zien. Ze herkent ons nog van eerdere bezoeken aan Mediterraneo (knap, want de laatste keer was toch al even geleden) en begeleidt ons naar onze tafel. Nog voor we goed en wel zitten, staan er al wat heerlijke hapjes klaar: auberginemousse, sappige olijven en boterzachte prosciutto di San Daniele die smelt op je tong.
Erbij komt ook een kleurrijke fles geurige olijfolie en een goed gevuld mandje brood, met ook wat pane carasau (het traditionele platte brood van Sardinië) en taralli (hartige deegrondjes uit Puglia). We toosten met een glas prosecco met bloedsinaasappel (de aperitivo della casa) op de opening van Il Fiore, op Dino en Diana en hun liefde voor de Italiaanse keuken.
Diana brengt ons de menukaarten, die vergezeld gaan van een grote schaal truffels. Op het menu staan in deze periode namelijk ook een aantal speciale truffelgerechten.
We spellen alle gerechten van voor naar achteren en weer terug. Het klinkt allemaal zo lekker, dat we eigenlijk niet weten wat we moeten kiezen. We besluiten uiteindelijk het viergangenmenu te nemen en Dino de vrije hand te geven om ons te verrassen.
Dat lukt meteen al bij de antipasto, een klassieke vitello tonnato, maar dan elegant opgemaakt als een soort bloesemtak, met geschaafde bottarga als Sardijnse touch. Het kalfsvlees is heerlijk mals, de tonijnmayonaise zacht en zalvig, met kapperappeltjes en de bottarga als perfecte, uitgesproken tegenhangers.
Als primo volgt een gouden bord: ravioli di zucca (gevuld met pompoen) met amaretti (amandelkoekjes) en een saus van boter en Parmezaanse kaas. Het is duidelijk te proeven dat Dino al jong de kunst van het pasta maken leerde; de ravioli zijn perfect van smaak. Sowieso is dit een van onze favoriete combinaties in deze tijd van het jaar, maar deze pompoenravioli is een van de beste die we ooit aten.
Als secondo komen er twee verschillende gerechten op tafel. Lianne koos voor vis en krijgt een mooi stuk baccalà (kabeljauw) met lenticchie (linzen) en crema di ceci (kikkererwtencrème). Paul en ik kozen voor vlees en genieten van perfect gebakken tagliata (gesneden entrecote) met caponata (een mooi fijngesneden ratatouille van groente) met crema di fave (tuinbonencrème) en cime di rape (een soort raapsteeltjes). Een feestje om te zien, een explosie van heerlijk zuiderse smaken in je mond.
Er is nog net plek voor een toetje. Dat is een spuma al mascarpone con caffe, amaretto e gelato di vaniglia (schuim van mascarpone met koffie, amaretto en vanille ijs), zoals ik dat vorige week nog in Puglia at. Maar eerlijk is eerlijk: Dino’s versie is lekkerder, luchtiger én ziet er feestelijker uit. Een heerlijke manier om onze eerste avond bij Il Fiore af te sluiten. Dat er nog maar vele mogen volgen!’
Ook genieten van de kookkunsten van Dino en de gastvrijheid van Diana en haar team? Je vindt Il Fiore aan de Kesselskade 59 in Maastricht. Il Fiore is geopend op maandag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag, voor lunch van 12.00 tot 14.00 uur, voor diner vanaf 18.00 uur. Reserveren is aan te bevelen en kan via deze link.
Print dit artikel of sla het op als pdf